دکتر احمد رضا میربلوک و دکتر بهرام نادری نبی ، دکتر محمد حقیقی ، دکتر عادل ابراهیم پو ر جعفری نژاد، دکتر محمد صادق موسوی

دانشگاه علوم پزشکی گیلان ، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

مقدمه:

با توجه به بروز درد مزمن در بیماران مبتلا به استئو مالاسی ، مصرف مواد ضد درد و افیونی در این بیماران شایع است . در این مطالعه به تعیین فراوانی  مصرف مواد افیونی و ضد دردها در بیماران مبتلا به استئومالاسی و مقایسه آنها با هم پرداختیم . 

روش اجرا:

این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی بر روی بیمارانی که در طی سال 1391 به درمانگاه های ارتوپدی پورسینای رشت مراجعه کرده بودند و تشخیص استئومالاسی برای آنها قطعی شده بود ، صورت پذیرفت .

برای تمامی بیماران پرسش نامه ای شامل سوالات دموگرافیک ، دارو های مورد مصرف و نوع مخدر مصرفی تکمیل گردید ،سپس داده ها پس از گرد آوری در نرم افزار spssنسخه 17 به وسیله آزمون های آماری توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .

 یافته ها :

 در این مطالعه از 123 بیمار مورد بررسی ،88 نفر از افراد مورد مطالعه سابقه مصرف مواد یا داروی ضد درد افیونی و یا غیر افیونی را داشتند اما 35 نفر از هیچ ماده ی ضد دردی استفاده نمی کردند . به ترتیب بیشترین و کمترین موارد استفاده  فقط از ضد دردهای ( NSAIDدر 63 نفر ) و مواد افیونی به همراه ( NSAID  در 13 نفر ) بود .

همچنین ارتباط آماری معنی داری بین مصرف مواد افیونی و دارو های افیونی در میان بیماران مبتلا به استئومالاسی قبل و بعد  از تشخیص بیماری دیده شد (P=0/0001)

نتیجه گیری :

کمبود اطلاعات در خصوص مصرف مواد افیونی و ضد دردها در بیماران ایرانی شایع است از این رو آگاهی از فراوانی نوع داو های تسکین دهنده ی درد در بین این بیماران جهت رفع مشکل و جلوگیری از سو مصرف مواد افیونی ضروری به نظر می رسد .