اخیرا از پمپ های داخل نخاعی جهت کنترل دردهای ناشی از سرطان استفاده می شود . در این روش  با جایگذاری پمپ های درد که به  صورت غیر قابل برنامه ریزی  و بر اساس تکنولوژی  نانو و قابل برنامه ریزی می باشند  در فضای بالاس سفاق حفره شکمی جایگذاری می شود و توسط یک لوله که زیر پوستی به  نخاع متصل می شود و بر اساس نیاز بیمار و برنامه های از پیش تعیین شده مقدار ثابتی از دارو را وارد فضای نخاعی بیمار می کند و سبب تسکین درد بیمار می شود .

پمپ كنترل درد

سيستمهاي فعال شونده توسط بيمار براي كنترل درد، در 20سال شرح داده شده است. وسيله اوليه يك ماشين بود، كه بيدردي وريدي را بر اساس درخواست بيمار، در اختيار ميگذاشت. قسمت اصلي يك وسيله حجيم بود كه از 2 واحد تشكيل شده بود: يك واحد كنترل بزرگتر و يك واحد كوچكتر كه دارو را آزاد ميكرد. واحد كوچكتر ، داراي يك بطري انفوزيون نگهدارنده و يك بطري انفوزيون بيدردي بود كه توسط يك لوله اي كه از يك دريچه سلنوئيدي (براي كنترل جريان انفوزيون) عبور ميكرد، بهم وصل شدند واحد بزرگتر داراي كنترلهاي زير است:

1-    يك نوتاليزر، كه لان بعنوان مقدار دارو ناميده مي­شود..

2-    يك تايمر زمان بي پاسخي كه الان بعنوان فاصله قفل شدن شناخته مي­شود.

3-    يك تغيير دهنده خودكار دارو كه اجازه مي­دهد مقداري از 4 داروي متفاوت به ترتيب بيرون داده شود.

4-    يك ثبت كننده كه داروي در حال استفاده را ثبت مي­كند.

در طراحي اين دستگاه ، قابليت هاي حفاظتي اختصاصي در ساختمان آن لحاظ شده است كه هنوز هم امروزه كاربرد دارند. اولين ابزار ايمني، در اختيار گذاشتن دارد فقط در موقع درخواست توليد بيمار است. وسيله ايمني ديگر شامل يك دريچه سلنوئيدي است كه جريان دارو را به وريد كنترل مي­كند) كه در مواقع خاموش بودن دستگاه، ست مرحله بي پاسخي و ست مقدار كلي بسته مي­شود. فاكتور ايمني نهايي كه به سيستم وارد شده است، حجم داروي در دسترس براي ورود به سيستم مي­باشد. فقط مقدار مشخصي از دارو و در زمان معين، اجازه ورود به سيستم را دارد.

كنترل درد

دستگاه بيدردي كنترل شده توسط بيمار(PCA)، يا همان پمپ كنترل درد يك پمپ تزريق دارو بوده كه خود بيمار مي­تواند در صورت نياز به بيدردي مقدار مشخصي از داروي مسك( ماندد مخدرها) كه مقدار آن از قبل توسط پزشك تنظيم شده را، معمولا بصورت وريدي به خوش تزريق نمايد. انواع گوناگوني از پمپهاي كنترل درد PCA وجود دارد، مانند انواع الكترونيكي قابل برنامه ريزي، يا انواع مكانيكي كه برنامه ريزي آناز قبل توسط كارخانه سازنده آن تنظيم شده و بصورت يكبار مصرف مي­باشد.

پمپهاي جديد اجازه ثبت نمايي از تزريق دارو، شامل تعداد درخواستهاي بيمار براي يك مقدار دارو، تعداد درخواستهايي كه به عدم آزادشدن دارو منجر شده است، و مقدار تزريق كلي دارويي را مي­دهد.

به هنگام استفاده از پمپهاي كنترل درد PCA بايد معيارهاي زير را تنظيم نمود: 1- مقدار بارگيري اوليه 2- مقدار داروي درخواستي بصورت يكجا 3- زمان قفل شدن دستگاه 4- ميزان تزريق مداوم 5- بيشترين مدت تزريق دارو براساس ساعت. مقدار بارگيري اوليه بعنوان اولين مقدار دارو بوده كه با شروع كار دستگاه به بيمار تزريق شده، و باعث تسريع در ايجاد سطح درماني مناسب دارو مي­شود مقدرا داروي درخواستي بصورت يكجا يا همان مقدار بولوس، مقدار ي از دارو است كه با فشار دادن تكمه دستي پمپ توسط بيمار بخودش تزريق ميگردد. مقدار بولوس از قبل توسط پزشك مربوطه براساس شرايط فيزيولو‍يك و بوسيله پزشك تنظيم شده و مدت زماني است كه عليرغم فشار دادن تكمه دستس پمپ توسط بيمار، امكان هيچگونه تزريق يكجا و بولوس وجود ندارد. اين موضوع باعث جلوگيري از تزريقات مكرر دارو به بيمار شده و ضريب اطمينان دستگاه را افزايش ميدهد. بيشترين مدت تزريق دارو براساس ساعت، عبارت از زماني است كه امكان تزريق دارو با پمپ وجود دارد، و پس از ان بايد دوباره پمپ تنظيم گردد، اين مدت معمولا حداكثر تا 8 ساعت مي­باشد. ميزان تزريق مداوم، يك برنامه انتخابي از پمپ بوده كه دارو را بطور مداوم، بدون توجه به نياز بيمار، به وي تزريق مي­كند. اساس اين پمپهاي كنترل درد ساده بوده، بدين ترتيب كه وقتي بيمار درد دارد، دكمه دستي پمپ را فشار ميدهد، دارو بلافاصله از پمپ به بيمار تزريق شده و باعث كاهش درد بيمار ميگردد. اگر بيدردي ناكافي باشد،بيمار دوباره دكمه را فشار ميدهد و يك مقدار اضافي ديگري از داروي مسكن، در صورتيكه در زمان قفل شدن پمپ نباشد، به بيمار تزريق خواهد شد. اگر با تنظيمات اوليه پمپ، كنترل درد به ميزان مطلوب نباشد، بايد سابقه تزريقات را كه در حافظه الكترونيكي پمپ ذخيره شده است، مورد بررسي قرار دارد.

در صورتيكه تعداد در خواست بيمار و دفعات تزريق بولوس بالايي وجود داشته باشد. اين موضوع مي­تواند بدليلي:1) ناكافي بودن مقدار بولوس، 2) زمان قفل شده طولاني دستگاه،3) درك ناقص بيمار براي استفاده از پمپ باشد. بيماري كه نميداند از زمان فشار بر دكمه تا شروع تسكين درد به چند دقيقه وقت احتياج دارد، ممكن است در زمان كم مكررا بر دكمه فشار وارد كنيد برنامه ريزي اشتباه پمپPCA ، مي­تواند منجر به تزريق مقدار بالا يا پايين شود.نكات مهم در كاربرد موفق در پمپ كنترل درد در جدول66-2 آورده شده است. هم چنين، نمونه فرم پمپ درد بيمارستان حضرت رسول اكرم به پيوست مي­باشد.

جدول 67-2: نکات مهم در کاربرد موفق پمپ کنترل درد

آموزش بیمار و پرستار

موارد کتبی:

• کارت جیبی درد
  • راهنمای ایمنی بی دردی رژیونال
  • برگه آموز ش بیمار

آموزش­های کلامی:

• آموزش یک به یک با رزیدیت یا پرستار متخصص درد
  • آموزش کارمندان بخش داروخانه
  • آموزش ماهیانه سرپرستار بخش درد

ابزار الکترونیک:

• کارت درد
  • قوانین شبکه محلی
  • گزارس عوارض جانبی اینترنتی
  • برگه های راهنما

ابزارهای پایان کار کاربر:

• فرم چاپ شده دستورات پمپ
  • فرن ثبت داروهای تجویزی
  • برگه هشدار آویزان به گردن بیمار
  • غلظت­های استاندارد دارویی
  • نوشتن دستورات دارویی که در فرم چاپی نیست.

پایش

پمپهای کنترل درد دارای یک مکانیسم حفاظتی است که بیمار را از بروز موارد ناخواسته تضعیف تنفسی محافظت مینماید. اگر مقدار یکجای دارو باعث بروز آرامبخشی شدیدی گردد، بیمار دچار خواب آلودگی شده و تا زمانیکه که این کاهش هوشیاری از بین نرفته باشد، بیمار قادر به فشار مجدد روی نمی­باشد.

توجه به این نکته اهمیت دارد که بروز شدید آرامبخشی می­تواند پیش درآمدی برای ایجادد تضعیف تنفسی باشد. بنابراین، مقدار دارو باید کاهش یابد تا اثرات آرامبخشی نیز برطرف شود. در این شرایط، پایش تنفسی بیمار با پالس اکسیمتری و ارزیابی میزان آرامبخشی با معیارهایی همچون نمره بندی رامسی توصیه میگردد.در این نمره بندی عدد صفر= بیقراری،1= بیداری کامل،2=خواب آلودگی ضعیف، 3= اغلب خواب آلود ولی با صدا کردن بیدار می­شود، 4= خواب ولی با تحریک دردناک بیدار می­شود، و 5= خواب عمیق که با تحریک دردناک هم بیدار نمی شود.

در صورتیکه نمره آرامبخشی مساوی 3 باشد، باید تزریق مداوم را قطع نمود و مقدار یکجای دارو را 50% کاهش داد. اگر بیمار نمره 4 داشت احتیاج به اقدامات بیشتری بوده و شاید نیاز به استفاده از داروی خنثی کننده مخدر مثل نالوکسان باشد که تجویز آن باید با کنترل علائم حیاتی، اکسیژن خون شریانی و عملکرد تنفسی بدقت تنظیم گردد. هدف از کنترل درد با پمپهای PCA، ایجاد بیدردی کافی، با نمره درد کمتر از 4 تا 10، و نمره آرامبخشی 1 تا 2 می­باشد.

با اضافه کردن تزریق مداوم، مکانیسم حفاظتی پمپ کاهش میبابد، زیرا تزریق مداوم ، مکانیسم حفاظتی پمپ کاهش مییابد، زیرا تزریق مداوم تحت کنترل بیمار نبوده، و این مقدار اضافی از داروی مسکن ممکن است باعث ایجاد آرامبخشی شدید شده و خطر تضعیف تنفسی را افزایش دهد. بیماران با تزریق مداوم باید تحت پایش آرامبخشی با تضعیف تنفسی قرار گیرند. تزریق مداوم بطور معمول و روزمره به برنامه پمپ اضافه نمی­شود به غیر از 24 ساعت اول پس از عمل، یا مواردیکه احتیاج به تزریق مداوم به اثبات رسیده باشد، افزودن روش تزریق مداوم در سالمندان باید با احتیاط انجام گیرد.عوامل خطری که می­توانند احتمال تضعیف تنفسی ذر بیماران با PCA را پیش بینی کنند شامل چاقی، آسم، آپنه خواب و کاربرد داروهای تقویت کننده اثر مخدرها می­باشد. کاربرد پالس اکسیمتری بعنوان ابزار پایش مرسوم است، و استفاده از کاپنوگرافی نیز مطلوب می­باشد. کاپنوگرافی که حجم انتهای بازدمی دی اکسید کربن را اندازه گیری می­کند در پایش تضعیف تنفسی قابل اعتمادتر است. برخی اوقات اعضای خانواده بیمار از ترس احساس درد بیمار، دکمه پمپ را خودسرانه برای او فشار میدهند. این اقدام می­تواند خطر تضعیف تنفسی را افزایش دهد. اعضای خانواده باید از این خطر آگاه باشند و مقادیر یکجای دارو را برای بیمار تزریق نکنند.

داروهای مورد استفاده در پمپ کنترل درد

تمام مخدرهایی که بصورت وریدی بوده، قابل استفاده در پمپ کنترل درد هستند با این حال باید توجهخاصی به فنتانیل و مپریدین داشت.فنتانیل مخدری است که قدرت آن 50تا80 برابر مورفین بوده و خطر سواستفاده از ان وجود دارد. همچنین بدلیل شروع سریغع اثر و عدم آشنایی بسیاری از پزشکان با فنتانیل، کاربرد آن در موارد پزشکی عمومی توصیه نمی­گردد مگر اینکه آشنایی مناسب با دارو وجود داشته باشد.

از سوی دیگر ،فنتانیل بطور شایع در اتاقهای عمل توسط متخصصین بیهوشی بکار می رود و در بخش های مراقبت ویژه برای بیماران تحت پایش مداوم استفاده می شود . همچنین ، در برخی از واحد های مراقبت پس از عمل ،فنتانیل ممکن اسن به عنوان داروی انتخابی در نظر گرفته شود . فواید فنتانیل شامل شروع اثر سرع و متابولیتهای فعال آن بوده که از طریق کلیه دفع می شوند در صورتیکه عملکرد کبد طبیعی می باشد . فنتانیل با نارسایی کلیوی تجمع پیدا نمیکند . امروزه در بسیاری از بیمارستانهای آکادمیک ، بالقوه با متابولیت آن ،یعنی نورمپریدین که دفع کلیوی دارد ،حتی در صورت طبیعی بودن عملکرد کلیه ، می تواند در پلاسما تجمع پیدا نماید . نورمپریدین حتی بدنبال مقادیر درمانی مپریدین می تواند باعث کاهش آستانه تشنج وایجاد میوکلونوس شود .با این حال ،علیرغم تصویر ذهنی نامطلوب و بد از مپریدین ممکن ایت برای بیمارانی مناسب باشد که دچار حالت تهوع با ترکیبات گروه مرفین (مانند مرفین ،اکسی کودون ،و هیدرومورفون) بوده ،یا حساسیت واقعی به مشتقات مرفین دارند ،ولی نباید بطور دراز مدت به عنوان داروی خط اول در نظر گرفته شود .

در هر حال ،مپریدین را نباید برای بزرگسالان با مقادیر بالاتر از 600میلی گرم در روز داد ،و حتی در صورت طبیعی بودن فعالیت کلیه و دستگاه عصبی مرکزی نباید بیشتر از 48 ساعت تجویز گردد.

یکی از مزایای برجسته با پمپ کنترل درد دراین است که به بیمار اجازه می دهد که دفعات تزریق مخدر خود را کنترل کند بدون اینکه به دلیل درخواست از کادر پرستاری و پزشکی (برای مقدار دیگر بی دردی )تاخیری روی دهد .مخدرهای گوناگونی برای استفاده از پمپ کنترل درد وجود دارد .

داروی ایده ال برای استفاده در پمپ کنترل درد باید دارای کارایی بالا ،شروع اثر سریع ،و طول اثر متوسط باشد .داروی ایده ال نباید در بدن تجمع پبدا کرده و یا اجزای فارماکوکینتیک آن با تجویز های مکرر تغییر یابد ،و باید پنجره درمانی بالایی داشته باشد . مرفین اگرچه داروی ایده الی نبود ولی بطور وسیعی برای این منظور به کار می رود . با این حال ، باید درنظر داشت که هیچ مخدر ایده الی وجود ندارد .و تمام مخدر ها دارای عوارض جانبی می باشند بیمارانی که دارای پمپ مرفین هستند به راحتی به میزان بیدردی مناسبی برسند ولی باید تعادل بین میزان قبول درد و اثرات ناچیز جانبی ایجاد گردد.با استفاد ه از اینگونه پمپ های کنترل درد ، بیمار می تواند غلظت مخدر در پلاسما را به حدود غلظت کمترین بی دردی موثر نزدیک نموده که این تقریبا معادل باغلظت مخدر درگیرنه می باشد . موثرترین برنامه درمانی برای استفاده از پمپ کنترل درد برای درد حاد ،شروع با یک مقدار از یک جایی از مرفین وریدی ،به طور مثال برای بزرگسالان 70 کیلو گرمی بیدار،شروع با 4 میلی گرم و سپس تنظیم کافی مرفین وریدی به آهستگی تا رسیدن بیمار به وضعیت راحت در عرض 30-20دقیقه می باشد . بیماران باید به دقت تحت نظر بوده و برای هر گونه از علایم تجمع یا مسمومیت دارویی دیده شوند .در اغلب موارد ،این مقدار بارگیری اولیه در واحد مراقبت های بعد از عمل تزریق می شود . زمانی که بیمار راحت است ، پارامتر های پمپ تنظیم می شوند : برای تزریق مقدار یکجایی از1-2 میلی گرم مرفین با هر درخواست بیمار (بر اساس سن بیمار ،نوع جراحی و شدت درد بعد از عمل)و زمان قفل شدن 5-15 دقیقه ای . زمان قفل شدن از تجویز مقدار مجدد دارو قبل از رسیدن دارو به اثر خود جلوگیری کرده و باعث کاهش خطر تجویز بیش از حد مخدر می گردد.

برخی مشکلات کار با پمپ کنترل درد به طور اولیه ناشی از اشتباهات مکانیکی دستگاه یا خطای انسانی می باشد . از سوی دیگر ،چون بیماران خودشان باید در کنترل درد نقش موثری داشته باشند ، لذا باید قادر به درک مفهوم پمپ کنترل درد ، فعال کردن آن و دخالت در طرح درمانی خود باشند. آموزش مناسب بیمار در مورد کار با پمپ کنترل درداز اهمیت ویژه ای برخوردار بوده ، که می توان آنرا توسط پرستاران آموزش دیده ی ریکاوری به بیماران یاد داد. بسیاری از گزارشاتی که در مورد نتایج نامطلوب کاربرد پمپ کنترل درد در بیماران دیده شده است معمولا به دلیل تداخلات دارویی، تزریق مداوم مخدر ، ایجاد بی دردی با کنترل پرستار یا پزشک ، و کاربرد نامتناسب پمپ توسط بیماران بوده است .

پمپ کنترل درد می تواند مشکل بیدردی ناکافی بیماران بستری را بر طرف نموده و به بیمار احساس توانمندی برای کنترل درد ، و عدم ترس از بروز درد بعدی را بدهید . پمپ کنترل درد در مقایسه با روش های سنتی بی دردی به شکل تجویز دارو بر اساس نیاز بیمار ،باعث ایجاد بی دردی کافی با مصرف کمتر از دارو ،آرامش بخشی کمتر ،اختلالات خواب شبانه کمتر ، و برگشت سریعتر به فعالیت فیزیکی بیمار می شود. هر چند پمپ کنترل درد دارای هزینه بوده ،ولی در مقابل ،با کاهش صرف وقت پرستاران برای تجویز دارو با روش های معمول سنتی ،این هزینه را می توان جبران نمود .در صورت بی دردی موثر یک عامل مهم در جلوگیری از عوارض پس از عمل بوده و به کاهش صرف وقت و هزینه بیمارستان کمک شایانی می نماید .از سوی دیگر ،رضایت بیمار به عنوان امتیاز ارزشمندی برای خدمات بیمارستانی به شمار می اید . استفاده از پمپ کنتر ل درد امروزه در بسیاری از بیمارستان ها بعنوان یک راه عالی در کنترل درد حاد بعد از عمل پذیرفته شده است . پمپ کنترل درد همچنین در برای بیماران سرطانی ،بیماران مبتلا به دردهای مزمن با عود حاد مانند پانکراتیک مطلوب بوده و کاربرد آن فقط به بیماران مبتلا به درد بعد از عمل محدود نمی شود . پمپ کنترل درد یک ابزار بسیار مفید با قابلیت های فراوان بوده که استفاده از آن به صورت در حال گسترش می باشد .

پمپ کنتر ل درد در کودکان :

بمنظور کنترل دردهای متوسط تا شدید می توان با ایجاد بی دردی با استفاده از یک برنامه مدون به درمان مناسبی دست یافت . زیرا روش تجویز دارو بر اساس نیاز بیمار اغلب باعث به تاخیر انداختن درمان شده و کنترل درد را با اشکالاتی مواجه می سازد . تزریق عضلانی مخدر نامطلوب بوده زیرا نسبت به سایر درمان ها از درد بیشتری برخوردار است و تاثیری کمتری دارد . تجویز وریدی مخدر با استفاده از پمپ کنترل درد باعث ایجاد بیدردی به روش قابل قبول تری شده و به عنوان درمان بسیار خوبی برای درد بعد از عمل در کودکان میباشد با استفاده از پمپ های کنترل درد که متناسب با سن کودک بوده، بسیاری از کودکان دبستانی نیز می توانند دریافت مخدر از طریق پمپ را به طور بی خطر و موثری کنترل نمایند. برای کودکانی که نمیتوانند پمپ خود را کنترل کنند پمپ توسط والدین یا پرستار کنترل میشود هر چند که خطر تضعیف تنفسی در صورت عدم افزایش متناسب زمان قفل شدن دستگاه به ویزه همراه با تزریق مداوم افزایش مییابد مرفین شایع ترین داروی مخدر برای پمپ کنترل درد بوده، ولی هیدرومرفن وفنتانیل را نیز میتوان به کار برد مپریدین در پمپ کنترل درد توصیه نمیشود، زیرا با تزریق مداوم خطر مسمومیت با آن افزایش مییابد روش درمانی معمول برای کودکان شامل مرفین 2% میلی گرم بر کیلوگرم (حداکثر 1 میلی گرم)، هیدرومرفون 4 میکروگرم بر کیلو گرم (حداکثر 200 میکرو گرم) یا فنتانیل 1 میکرو گرم بر کیلو گرم (حداکثر 50 میکرو گرم ) وریدی هر 8 تا 15 دقیقه برای پمپ کنترل درد ، یا هر 15 تا 60 دقیقه برای تجویز شده توسط پرستار یا والدین می باشد. در بیماران کم سن و سالی که دارای مشکلات جسمانی و طبی هستند ، طولانی تر کردن زمان قفل شدن پمپ میتواند بی خطر تر باشد. تزریق مداوم دارو را توسط بسیاری از پزشکان بکار می رود همچنین نشان داده نشده که این روش به طور مشخص باعث بهتر شدن بی دردی بیمار شود لذا در بیمارانی که درد شدید آنان را میتوان به تنهایی با طولانی کردن زمان قفل شدن پمپ کنترل نمود بهتر است روش تزریق مداوم دارو به علت خطر بلقوه تجمع دارو وتضعیف تنفسی محدود گردد. پایش مداوم با پالس اکسیمتری برای کودکان با هر مقدار از مخدر، حداقل تا 24 تا 48 ساعت بعد به منظور رسیدن به وضعیت با ثبات توصیه میشود پایش طولانی مدت به هنگام استفاده پمپ ممکن است در موارد 1) بیماران با سنین پایین تر 2) بیماری شدیدتر یا 3) در صورت تغییر بارز در پمپ مناسبتر باشد علی رغم کارکرد صحیح پمپ و تنظیم مناسب آن خود بیمار واعضای خانواده نیز نقش مهمی در نتایج درمانی دارند.

چسب پوستی فنتانیل با عرضه مداوم دارو از طریق پوست در طول 72 ساعت نیز وجود دارد و مشابه با تزریق مداو م وریدی می باشد . انواع 25 میکروگرمی چسب پوستی فنتانیل معادل یک میلی گرم مرفین وریدی در ساعت بوده ، با اینحال ،شروع اثر آهسته و جذب متغیری دارد .هرچند که چسب پوستی فنتانیل در برخی موارد برای درما ن درد مزمن نیز مفید بوده ،ولی مورد مصرف آن برای درمان درد حاد نمی باشد .

مقایسه انواع پمپ کنترل درد برای درد حاد پس از عمل

پمپ اپیدورال کنترل درد

پیشرفت های موجود درمان درد موجب استفاده از پمپ اپیدورال کنترل درد (PCEA) توسط بیمار شده است . همانند پمپ وریدی کنترل درد ،بیماران امکان دریافت مقادیر یکجا و بولوس ، و نیز تزریق مداوم دارو های مسکن (مخد رها و بیحس کننده های موضعی ) را از طریق فضای اپیدورال دارند.

در برخی از مطالعات ، استفاده از پمپ اپیدورال کنترل درد با بوپیوکائین و فنتانیل در مقایسه با تزریق مداوم اپیدورال ،موجب بیدردی بهتر با رضایت بیشتر بیمار ،کاهش شیوع عوارض جانبی و هزینه های کلی شده است . پمپ اپیدورال کنترل درد را می توا ن   با درد حاد پس از اعمال بزرگ داخل شکمی ،ارتوپدی یا جراحی توراکس ، و نیز در موارد درد مزمن مانند کانسر بکار برد .

پمپ اپیدورال کنترل درد دارای مزایایی می باشد ،بطور مثال بیمار توانایی تنظیم مقادیر دارو های مسکن متناسب با میزان درد را دارد . مقدار مخدر مصرفی کمتر و بیدردی موثرترین در مقایسه با پمپ کنترل درد وریدی و نیزتزریق مداوم اپیدورال ایجاد می کند .فواید پمپ اپیدورال کنترل درد نسبت به تزریق مداوم اپیدورال شامل کارایی بیشتر ،رضایتمندی بالاتر ،آرامشبخشی کمتر ، کاهش استفاده از مخدر می باشد . استفاده از پمپ اپیدورال کنترل درد PCEAدر مقایسه با پمپ وریدی کنترل درد PCIAباعث کاهش مصرف مخدر می گردد.

کاربرد مرفین در روش پمپ اپیدورال کنترل درد

کاتتر های اپیدورا ل را می توان برای ایجاد بیدردی از قبل از عمل یا حین عمل در ناحیه تحتانی توراسیک یا فوقانی کمری کار گذاشت . مقدار بار گیری اولیه با 2 تا 3 میلی گرم مرفین (بدون نگه دارنده )بوده . میزان تزریق مداوم با مرفین (2% در صد )به مقدار 4/0 میلی گرم در ساعت شروع می شود . مقدار تزریق یکجای 2/0 میکروگرم از مرفین ، با زمان قفل شدن 10 تا 15 دقیقه ، با بیشترین مقدار تزریق 1 تا 2 میلی گرم در ساعت داده می شود . مقدار بارگیری اولیه فقط پس از یک مقدار آزمایشی با بی حس کننده موضعی (2 تا 3 میلی لیتر لیدوکائین 2 درصد تجویز می شود تا از عدم کاتتر در فضای ساب آراکنوئید اطمینان حاصل گردد. بروز دردهای اضافی در این بیماران در 6 تا 8 ساعت پس از عمل جراحی شایع است . این دردهای اضافی را می توان با تجویز مرفین اپیدورال به صورت مقادیر یکجا 5/0 تا ا میلی گرم درمان نمود . اگر تجویز دارو در 2 نوبت متوالی برای ایجاد بیدردی ناکافی بود ، باید با تزریق بی حس کننده موضعی در کاتتر در قرار گیری مکان صحیح کاتتر در اپیدورال و عدم جابجایی آن اطمینان حاصل نمود . تاثیر مقدار بار گیری اولیه با تزریق 50 تا 100 میکرگرم فنتانیل اپیدورال افزایش می یابد . فنتانیل شروع بیدردی را تسریع می کند که به علت فعالیت دو جانبه آن ،یعنی جذب عروقی سریع و برداشت عصبی سریع طناب نخاعی می باشد .زمان قفل شدن پمپ اپیدورال کنترل درد با استفاده ازمرفین حدود 30 دقیقه توصیه می شود . به منظور اجتناب از تجمع اضافی مرفین ،میزان تزریق مداوم آن در پمپ اپیدورا ل باید محدود گردد مقادیر یکجا کم با زمان قفل شدن کوتاه در پمپ اپیدورال بی خطر بوده و منجر به تجمع اضافی دارو قبل از تاثیر مقدار بار گیری اولیه نمی گردد.

نویسنده : کتاب جامع درد