یکی دیگر از جدید ترین روش های درمان بیمارانی با درد کمر ناشی از پرولاپس و بر آمده شدن دیسک در موارد غیر اورژانس و توام با دردهای شدید، استفاده از تکنیک لیزر پلاسما می باشد. این روش هم اکنون، با دریافت تائیدیه سازمان دارو و غذای آمریکا (FDA) و (CE) اروپا، جدید ترین نوآوری در زمینه روش هایی با حداقل تهاجم بافتی ( Minimally invasive ) می باشد. مبنای این تکنیک، کاهش فشار داخل دیسک، ایجاد تغییرات در پروتئین های دیسک و ترمیم آن می باشد. در این روش، بیمار بعد از چند ساعت، قابل ترخیص و راه رفتن می باشد.

در  این روش جراحی به انواع دیسککتومی Discectomy میکرو دیسککتومی Microdhscectomy و لامینکتومی Laminectomy تقسیم می شود. دیسککتومی به روش باز درمان استاندارد به شمار می رود و مواردی که تئوری این تکنیک بر مبنای کاهش فشار داخل دیسک از طریق بخار کردن اب درون Nucleus pulposus و ایجاد تغییرات ساختاری در پروتئین های دیسک برای ممانعت از باز جذب مجدد آب به درون دیسک است.

بیمار دچار Seqestration  Extrusionnd دیسک شده است. با علائم نورولوژیک شدید مثل Cauda equine Syndrome و پارزی شدید دارد و با علامت خطر  red flag تلقی شده و اندیکاسیون قطعی برای جراحی محسوب می شود. به علت  هزینه های بالا و افزایش مدت زمان بستری در بیمارستان که منجر به ضعف و تحلیل عضلانی می شود و هم چنین تشکیل بافت اسمار پس از عمل جراحی و بروز مشکلات در صورت تکرار جراحی، امروزه توجه ویژه ای به روش های Minimally Invasive با دسترسی پوستی Percutaneous می شود.

بیمارانی که نوع آسیب شان Prolapse بوده و اندیکاسون جراحی باز ندارند ولی به درمان های دارویی ضد درد و روش های معمول مانند طب فیزیکی پاسخ نمی دهند و همچنان از درد کمر با انتشار به اندام تحتانی شاکی هستند، موارد مناسبی برای انجام روش های Minimally Invasive به ویژه Percutaneous disc coagulation therapy به شمار می روند.

تکنیک لیزر پلاسما PDCT Technology of plasma D30TM جدید ترین نو آوری در زمینه ی روش های Minimally Invasive است. این تکنیک برای اولین بار در سال 1980 معرفی شد و در سال 1991 تاییدیه FDA را به دست اورد  تئوری این تکنیک بر مبنای کاهش فشار داخل دیسک از طریق بخار کردن آب درون Nucleus Pulposus و ایجاد تغییرات ساختاری در پروتئن های دیسک برای ممانعت از باز جذب مجدد  آب به درون دیسک است. با توجه به بسته بودن فضای دیسک هرگونه افزایش آب دیسک حتی به میزان بسیار جزئی سبب افزایش چشمگیر فشار درون آب می شود. به طوری که افزایش 1 میلی متر آب سبب بالا رفتن فشار درون دیسک به میزان 312 کیلو پاسکال یا 2340 میلی متر جیوه خواهد شد.

در این تکنیک پس از قرا رگرفتن بیمار در وضعیت دمرو Prone و پس از  بی حسی موضعی، کانولا با ضخامت 1.2 میلی لیتر با هدایت دستگاه CARM از روی پوست در مرکز Nucleus Pulposus قرار می گیرد. سپس فیبر نوری از داخل کانولا وارد دیسک شده و پرتو لیزر  از طریق فیبر نوری به داخل دیسک تابانده می شود و با کوچک شدن دیسک بر امده، فشار از روی ریشه های عصبی برداشته و تنگی کانال مرتفع می گردد. این تکنیک در مقایسه با سایر روش ها بسیار کم خطر است و به دلیل آسیب بافتی کم، پس از چند ساعت بیمار ترخیص شده و قادر به راه رفتن می شود.

با توجه به عوارض کم و از کار افتادگی پایین و نیز موثر بودن این روش در کاهش درد و بهبود وضعیت عملکردی و روانی بیماران، کاهش فشار دیسک به روش لیزر امروزه به عنوان یک روش موثر در درمان کمر دردهایی که اندیکاسیون جراحی ندارند شناخته می شود.