لیزر درمانی
مفاهیم کلیدی
لیزر عبارت است از تقویت نوری که حاصل از تشعشع نشر برانگیخته است، یعنی توسط یک ساختار سازمان بندی شده یا تحریک یک مادهُ فعال و تقویت نور حاصل از آن و ایجاد تمرکز در برون ده انرژی سبب ایجاد طیف نور ویژهای میشود که از آن بهره های گوناگونی میگیرند. نور لیزر دارای 4 ویژگی منحصر بفرد است که در نور معمولی وجود ندارد: تک فامی، همدوسی، واگرایی بسیار کم وشدت بسیار بالا. هنگام برخورد نور لیزر با بافت، چهار پدیده: بازتاب، عبور، پراکندگی و جذب پیش میآید که هر کدام سبب اثرات ویژهای در بافت میشود. هر دستگاه لیزر، بصورت ساده از سه بخش درست شده است: مادهُ فعال، جایگاه نگهداری و فعال سازی (کاواک لیزر) و منبع انرژی. بر اساسی نوعی ماده فعال لیزر؛ آن را به لیزرهای گازی، جامد، مایع، نیمه هادی و پلاسما تقسیم میکنند. اثرات بالینی لیزر بدلیل چهار خاصیت مهم است؛ افزایش گردش خون، افزایش تخلیه لنفاتیکی، کاهش ادم از طریق اثر روی پمپهای غشای سلولی و افزایش جریان لنفاوی ناحیهای و از بین بردن درد است. چگونگی اثر بیدردی لیزر بر اساس نظریه کنترل دروازهای ملزاک توجیه میشود. اثرات بی دردی لیزر از طریق فرایندهای زیر صورت میگیرد: افزایش جریان لنفاوی و ادم، افزایش ترشح ادراری گلوکوکورتیکوییدها، افزایش تولید ATP سلولی، افزایش میکروسیر کولیشن موضعی، افزایش ترشح اداری سروتونین، افزایش بتا اندورفین درمایع مغزی نخاعی، افزایش آستانه درد، تغییر فعالیت نوراپی نفرین- اپی نفرین، کاهش برادی کینین، کاهش ترشح هیستامین و استیل کولین؛ صورت میگیرد. هنگام کار با لیزر باید همواره مراقب خطرهای تابش لیزر شامل: آسیبهای پوستی، شیمیایی، الکتریکی، مکانیکی، آتش سوزی، آسیبهای چشمی و انفجار است. برای لیزر تراپی باید ویژگیهای اُپتیکی لیزر و بافت مورد نظر را دانست. با استفاده از نور قرمز، مادون قرمز، و سبز میتوان از نقاط طب سوزنی برای کاهش درد استفاده کرد. از بیماری های دردناکی که با لیزر میتوان جهت بی دردی آن استفاه کرد: میتوان از استئوآرتریت، کندرومالاسی پاتلا، روماتیسم مفصلی، التهاب و درد مفصل ساکروایلیاک، آسیبهای ورزشی و بورسیت نام برد.
پیشگفتار
آنچه که ما در پیرامون خود نور مینامیم، در واقع حاصل یک نوع نشر خود بخودی است، یعنی برگشت خودبخودی است، یعنی برگشت خودبخودی الکترون از سطح انرژی بالاتر به پایین تر در یک اتم. هر مقدار فاصله ترازهای انرژی از هسته مرکزی دورتر باشد، مقدار انرژی وابستگی الکترون به اتم کمتر خواهد بود، تراز پایه یعنی E1، آخرین تراز الکترونی است و الکترون واقع در این تراز دارای پایین ترین سطح انرژی است. اگر الکترون از تراز انرژی پایین تر به بالاتر رود، انرژی جذب میکند و اگر از تراز انرژی بالاتر به پایین تر بیاید؛ انرژی را به صورت فوتون از خود نشر میدهد. در طبیعت اگر یک فوتون که مقدار آن برابر اختلاف دو تراز الکترونی است با اتمی برخوردکند، این انرژی به اتم انتقال مییابد و اکتررون از پایهی E1به E2 میرود، این پدیده راجذب گویند (مانند قرار گرفتن بدن ما در برابر نور خورشید) و برگشت الکترون ازسطح بالتر به پایین تر، نشر نامیده میشود. در حالت طبیعی یعنی نشر خودبخودی، فوتون ایجاد شده طول موج، فرکانس و فاز متفاوتی از فوتون اولیه دارد اما در نور لیزر که ما از خارج به یک ماده انرژی میدهیم، تا ابتدا به تراز انرژی بالاتر رود هنگام نشر چون توسط ما انرژی آن القا شده است آن را نشر برانگیخته گویند ودر این حالت فوتون حاصل از نظر شناسنامهای درست همانند فوتون اولیه است یعنی طول موج، فرکانس و فاز یکسانی دارد. فوتون حاصله جرم، بُعد و بار نداردولی فرکانس، طول موج و انرژی دارد. انرژی هر فوتون حاصل ضرب فرکانس آن در ثابت پلانک است. عبارت لیزرLASER از حروف Amplification by LightStimulated Emissio of Radiation درست شده است به همین دلیل معنای واژه لیزر یعنی"تقویت نور پرتو نشر برانگیخته" ، یعنی ابتدا مادهای با گرفتن انرژی برانگیخته شده وسپس انرژی جذب شده ماده را مستعد نشر فوتون میکند واین نشر به صورت پرتو یاهمان تشعشع از ماده بیرون میآید، حالا درون دستگاه لیزر با استفاده از ترکیب آیینهها و تقویت کنندهها، این نور ایجاد شده بیشتر و بیشتر میشود.
ساختمان لیزر
هر دستگاه لیزر از سه بخش درست شده است. 1. ماده فعال : مادهای که انرژی داده شده را جذب میکند، برانگیخته میشود، و سپس آن را نشرمیدهد این ماده؛ میتواند اتم، مولکول یا یون باشد، و اینها در چهار حالت مایع، گاز، جامد و پلاسما میتواند باشد. 2. نگهدارنده یا کاواک لیزر: هم ماده فعال نگه میدارد و هم شرایط لازم برای تشدید و تقویت نور را فراهم میکند. 3. منبع نیرو: انرژی لازم برای عمل تحریک و ایجاد برانگیختگی درماده فعال (اتم، یون یا مولکول ) را فراهم میکند. 4. برای تولی پرتو باید درون کاواک، جمعیت وارونه داشت. یعنی باید از قبل تعداد ذرات موجود در تراز انرژی بالا همیشه بیشتر از تراز پایین باشد و گرنه بجای پدیده نشر، پدیده جذب رخ خواهد داد.
عملکرد آیینه های لیزر
آیینههای لیزر که بخشی از ساختمان کاواک لیزر هستند، سبب افزایش پدیده تقویت و سپس تشعش خواهند شد. هر کاواک دو آیینه دارد. آیینه پشتی که تمام نور را بازتاب میکند (بنام mirror end ) و آیینه جلویی که برای ایجاد پرتوی لیزری اجازه عبور کمی از نور را به بیرون میدهد (بنام Extraction mirror )
ویژگیهای نور لیزر
- تک فامی: همه فوتونهای لیزر، طول موج یکسان و فرکانس یکسان دارند. نورلیزر، نور خالص است، اگر به منشور نیز برخورد کند باز هم، تنها یک باریکه مستقیم با طول موج مشخص ایجاد میکند.
- همدوسی: همه فوتونهای لیزر، هم فازند، باهم گام بر میدارند، قله هر موج روی موج دیگر منطبق است و درهی هر موج نیز روی موج دیگر، انگار همه فوتونها یکی هستند.
- واگرای کم و هم راستایی: همه فوتونهای لیزر تقریبا موازی هم و در یک مسیر معین هستند ودر راستای مستقیم حرکت میکنند، البته با کار گذاری عدسیهای ویژه میتوان واگرایی لیزر را کم و زیاد کرد.
- شدت بالا و درخشندگی
تقسیم بندی لیزر
لیزرها را میتوان براساس طول موج به چند دسته زیر تقسیم نمود:
- لیزرهای ناحیه مرئی طول موج 400تا 700 نانومتر
- لیزرهای مادون قرمز نزدیک با طول موج 780 تا 1400 نانومتر
- لیزرهای مادون قرمز میانه با طول موج 1400 تا 3000 نانومتر
- لیزرهای مادون قرمز دور با طول موج 3000 نانومتر تا 1 میکرومتر
- لیزهای فرا بنفش نزدیک با طول موج 315 تا400 نانومتر
- لیزرهای فرابنفش میانه طول موج 280 تا315 نانومتر
- لیزرهای فرابنفش دور طول موج زیر 280 نانومتر
لیزرها را بر پایه ماده فعال تشکیل دهنده آن به انواع لیزرهای جامد، گاز، مایع، و پلاسما تقسیم میکنند.
- لیزرهای جامد: بلورهای عایق یا شیشه حاوی مقداری ناخالصی یونی از مادۀ فعال مورد نظر است و این یونها بیشتر از عناصر واسطه جدول تناوبی، مانند: کروم، نیکل، کبالت، فلزهای خاکی قلیایی باریم، کلسیم، استرانسیوم هستند. نمونه آن لیزر یاگ yAG میباشد.
- لیزرهای مایع (رنگینه): که محیط فعال آن مود مایع آلی رنگی هستند مانند رودامین.
- لیزرهای گازی: که محیط فعال آن اتمهای گاز مانند هلیوم، نئون، یونهای مثبت مانند آرگون، مولکولهایی مانند دی اکسید کربن و دو اتمیهای تحریک شده مانند آرگون فلوراید است. مانند لیزرهای دی اکسید کربن، هلیوم، و آرگون
- لیزرهای نیمههادی نیمه رسانا با ابعاد بسیار کوچک درست شدهاست مانند لیزرهای گالیوم، آرسناید، آلومینیوم، ایندیو، فسفاید
- لیزرهای پلاسما: که محیط فعال آن پلاسما، یعنی مخلوطی از ترکیبهای فعال لیزری قابل یونیزه و ترکیبات کمکی برای یونیزه کردن محیط فعال آنهاست مانند لیزرهای پلاسمای گازهای یونیزه منیزیم، کلسیم، استرانسیو و باریم.
اساس کار لیزر درمانی در درد، استفاده از لیزرهای نیمه رسانا و طول موجهای محدودۀ قرمز و بطور ویژه مادون قرمز است.
سایر تقسیم بندی
تقسیم بندی گوناگونی برای لیزر وجود دارد. لیزر را براساس توان به انواع: لیزرهای کم توان، با توان متوسط، و پرتوان طبقه بندی میکنند. همچنین، تقسیم بندی لیزر براساس واکنش نور با بافت به انواع زیردسته بندی میشود.(1) واکنش های خنثی که از تابش لیزربه بافت هیچ گونه تغییری ایجاد نمیشود، بلکه از بازتاب، عبور یا جذب نور لیزر برای کارهای تشخیصی استفاده میشود.(2) واکنشهای حرارتی که از تابش لیزرهای پرتوان برای انعقاد، تبخیر، برش و کندگی بافت استفاده میشود. (3) واکنشهای شیمیایی که بدون ایجاد اثرات حرارتی از خاصیت القای شیمیایی در درمان استفاده میشود. این ویژگی اساس کار لیزرهای کم توان است. مانند نور درمانی ( فتودینامیک تراپی) ولیزر درمانی در درد. (4) واکنشهای کندگی، نور کندگی که در جراحی انکساری قرینه کاربرد دارد.(5) واکنشهای کندگی ناشی از القای پلاسمایی مانند جراحی انکساری قرینه ودرمان پوسیدگی دندان. (6) واکنشهای گسیختگی نوری مانند شکستن سنگ کلیه. از لیزر پرتوان برای بریدن، انعقاد، خریب و کندن استفاده میشود یعنی انهدام بافت و در نتیجه مرگ سلولی ولی از لیزر کم توان برای القای فعالیت سلولی و بازسازی انرژی حیاتی ATP استفاده میشود و در نتیجه افزایش زندگی سلولی است.
اثرات فیزیولوژیک نور لیزر
نور لیزر دارای اثرات شیمیایی، حرارتی، زیست الکتریکی، والقای بیولوژیکی میباشد .
اثرات شیمیایی
هر اتم یا مولکول، فرکانس خاصی دارد، که در آن فرکانس، بهترین عملکرد را نشان میدهد. پس اگر لیزری با طول موج همسان به یک مولکول تابیده شود اثرات خود را به بهترین صورت ایجاد میکند مانند تابش لیزر مادون قرمز که روی ارتعاشات مولکولی اثر دارد. و لیزرهای با طول موج کوتاه وفرکانس بالا که روی ساختار مولکولی اثر دارد ( اثر تخریبی یاسازنده)
اثر حرارتی
انرژی اکترومغناطیسی حاصل از تابش لیزر، جذب اتم ها ومولکول های بدن شده وسبب افزایش تحرک آنها واین افزایش حرکت، سبب افزایش حرارت میشود که در سطح بافت بیشتر از عمق آن است. افزایش حرارت در سطح بافت بیشتر ونسبت عکس با عمق بافت دارد. اثر حرارتی باعث تقویت متابولیسم سلولها، گردش خون، تقویت خاصیت ارتجاعی بافت همبند وایجاد اثرات ضد درد لیزری میشود.
اثر زیست الکتریکی
تغیر شکل فوتون به الکترون از طریق زنجیره تنفسی سیتوکروم بوده وجذب نور لیزر توسط یونهای سدیم وپتاسیم موجود در غشا سلول می باشد. همانطور که میدانیم غشای سلول در زمان آسیب بافتی و تحریک دردناک، رشته عصبی دپلاریزه شده و درد ایجاد میشود وتاثیر لیزر بدلیل تحریک مستقیم یونی و افزایش ATP و فعال کردن دوباره پمپ سدیم پتاسیم و رپلاریزه شدن سلولی وایجاد بیدردی است.
اثر القای بیولوژیک
کمک به افزایش متابوبسیم سلولی ودر نتیجه القای تقسیم سلولی، تقویت گردش خون وگشادی رگها، ایجاد بی دردی، واثرات ضد التهابی است. هر سلول درمای 37 درجه سانتیگراد از خودش 310 کیلو امواج مادون قرمز با طول موج 930 نانومتر تابش میکند.
راههای تابش اشعه لیزر به بدن
پرتو لیزر را میتوان از راههای زیر به بدن تاباند. تابش بیرونی از راه پوست: به دو روش تماسی وغیر تماسی یا روی نقاط حساس و دردناک تابانده میشود. در روش غیر تماسی به صورت فاصله دار ومنطقهای که برای نواحی بزرگتر بکار میرود. تابش درونی از راه حفرههای بدن به کمک فیبر نوری یا کلاهک اُپیتکی برای تامین عمق نفوز بیشتر بکار می رود. تابش درون وریدی که از دو راه انجام می شود: یا از روی پوست در منطقه عبور ورید، یا با استفاده از یک سوزن یا آنژیوکت ویژه از درون ورید. تابش روی نقاط طب سوزنی، که به دو روش انجام میشود: لیزر بجای سوزن، و تابش لیزردر نقاط طب سوزنی، تابش بر روی مسیر لنف برای تشخیص محل انسداد وهم چنین افزایش تخلیه لنفاوی.
تابش روی غدد سمپاتیک پاراسپانیال
از آنجایی که انتقال درد در رشتههای سمپاتیک بیشتر از راه رشته های c گذر میکند پس لیزر باید در اینجا رشتههای cرا مهارکند، رشتههایA -دلتا ایمپالس غیر درد را انتقال میدهند ولیزر با تحریک این رشتهها باعث افزایش ورودی آن شده ومانع از انتقال درد توسط سایر رشتهها میگردد (نظریه ملزاک). همانطور که در بخش پاتوفیزیولوژی ذکر شده است، شاخ خلفی نخاع مهمتریننقش را در انتقال درد از محیط به مغز و بالعکس از مغز به محیط دارد، و رشتههای C و A–دلتا دارای پایانههای عصبی آزادی در محیط بوده و جسم سلولی آنها در گانگلیون ریشه خلفی قرار دارد. از طرفی بر اساس نقشه ریکسید، نخاع در یک برش عرضی به ده لایه تقسیم میشود، که 1 تا 6 در شاخ خلفی، و لایه 10 در مرکز، و لایه های 7و8و9 در شاخ جلویی نخاع قرار دارند و در روند انتقال پیام درد ودرک آن از اهمیت ویژهای برخوردار هستند. در نظریه کنترل دروازهای درد، لایه 2 یا همان مادۀ ژلاتینی نخاع به عنوان یک دستگاه گزینشی امکان رقابت گیرندههای محیطی درد رشتههای C و A–دلتا را با رشتههای پروپریوسپتیو را فراهم نموده و همه این فرایندها یعنی تولید ایمپالسهای درد به فازهای پلاریزه ودپلاریزه شدن( ایجاد درد ) و رپلاریزه شدن ( ایجاد بی دردی لیزری) بستگی دارد. هم چنین در انتقال درد نقش میانجیهایی چون برادی کینین، هستیامین، استیل کولین، بتاآندروفین، و سروتونین تاثیر مهمی دارند.
چگونگی اثرات ضد درد لیزر
اثرات لیزر در ایجاد بی دردی از راههای گوناگونی اعمال میگردد، مانندافزایش سطح بتا –اندورفینها در مایع مغزی نخاعی، افزایش ترشح ادراری گلوکو کورتیکوبیدها، افزایش آستانه درد بدلیل کاهش نفوز پذیری به یونهای سدیم و پتاسیم و در نتیجه هیپرپلاریزه شدن غشا، افزایش ترشح ادراری سروتونین، افزایش سطح بتا-اندورفین وهورمون آدرنوکورتیکوتروپین پلاسمایی ( بصورت وابسته به دوز وافزایش تولید ATP)، افزایش جریان لنفاوی و در نتیجه افزایش تخلیه لنفاتیک وکاهش ادم، افزایش میکروسیر کولیشن و اکسیژن رسانی به مناطق هیپوکسیک وایسکمیک مانند نقاط ماشهای، کاهش ترشح هیستامین واستیل کولین، کاهش ساخت برادی کینین، تغییر نسبت اپی نفرین و نوراپی نفرین، تاثی برمرحله رپلاریزه شدن غشای سلولی، اثر روی مراحل بازو بسته شدن دروازه لایه دوم (ماده ژلاتینی) و مهار انتقال ایمپالسهای درد.
کاربرد لیزرهای کم توان در بیماریهای دردناک
در بیماریهای روماتولوژی، برخلاف لیزر تراپی در بیماریهای پوست که نیاز به جذب سطحی لیزر دارد، باید از لیزری استفاده کرد که به ساختمانهای عمقیمانند مفاصل و عضلات برسد، وچون نورلیزر با افزایش عمق در بدن از میزان انرژی آن (به دلیل پدیده جذب، پراکندگی، پخش یا انعکاس) کاسته میشود، باید افزایش دوز انرژی تابیده شده را در نظر گرفت. در روماتولوژی چهار ویژگی در میزان عمق نفوز لیزر تاثیر بسیار زیادی دارند. 1. طل موج لیزر (نانومتر) 2. چگالی توان (وات بر سانتیمتر مربع)
3. زمان تابش (ثانیه)
4. تکنیک تابشی،آیا تماسی یا غیر تماسی باشد ودر نوع تماسی چه فشاری باید به پروب لیزر داده شود
میزان RNA در غشای سینوویال بیماران مبتلا به روماتیسم، کمتر از حد طبیعی است و با تابش لیزراین نسبت به سمت اصلاح پیش میرود. طول موج لازم در بیماریهای دردناک روماتولوژی بر اساس میزان نفوز لیزر در بافت است، بنابر این لیزر دیاکسید کربن با عمق نفوز حدود 01/0 تا 02/0 میلیمتر ارزشی در این موارد ندارد. لیزر هلیوم He-Na میتواند تا عمق 20 میلیمتری نفوز کند ( با طول موج 630 نانومتر در محدوده قرمز) پس برای مفاسل کوچک زیر پوستی یعنی دست وپا بکار میآید. لیزرهای مادون قرمز از طول موجهای 820 تا 904 نانومتر با عمق نفوز حدود 20 میلیمتر کاربرد زیادی در روماتولوژی دارد. چگالی هر معیاری عبارتست از آن معیار تقسیم برواحد سطح، پس چگالی توان عبارتست ازتوان ( میلیوات ) تقسیم بر واحد سطح (سانتیمتر مربع). چون هدف ما تاندونها، لیگامانها ، غشای سینوویال مفاصل وعضلات است پس به چگالی از توان نیاز داریم که بتواند به عمق نفوز کند، واین میزان در کار روماتولوژی باید بیش از 5 و گاهی بیش از 10 تا20 (میلیوات بر سانتیمتر مربع). همچنین، باافزایش زمان تابش باعث افزایش انرژی دریافتی بافت میشود. از سوی دیگر، با فشار روی سطح و کنار زدن بافتهای زیر پوستی و کاهش فاصله تا بافت هدف به اثرات بهتری میرسیم.
استئوآرتریت
روش فشاری، 2 تا 3 بار در هفته تا 6 هفته، متوسط جلسات لیزر درمانی15 دقیقه، حداکثر میزان دوز در یک جلسه باید کمتر از ژول باشد. برای مفاصل کوچک 1تا 2 ژول در اطراف مفصل، برای مفاصل بزرگتر 4 تا 8 ژول برای هر هفته، برای عضلات و تاندونها 2 تا 4 ژول برای هر نقطه، ساختمانهای عمقی تا 6 ژول برای هر نقطه، نوع لیزر محدودۀ قرمز تا مادون قرمز، بیشتر مادون قرمز باشد.
آرتریت روماتویید
روش فشاری، تابش از 6 نقطه اطراف مفصل با چگالی توان 4 تا 8 ژول، برای مفاصل کوچک و سطحی مثل دست لیزر قرمز و گاهی Nd-YAG با توان کمتر از 10 میلیولت، برای مفاصل عمقی مانند زانو یا شانه از لیزر مادون قرمز گاهی تا 30میلیولت باشد.
اختلال مفصل ساکروایلیاک
از خلف و با زاویه 8 تا 12 درجه به سمت خارج، در تمام طول هشت تا دوازده سانتیمتر مفصل ساکروایلیاک باید به روش فشاری در 8 تا 16 ژول است.
آرتریت پسوریاتیکی
بدلیل ضخامت ایجاد شده در بافت نرم اطراف مفاصل باید هم مفصل و هم پیرامون آن روزانه 8 تا 12 ژول تحت تاثیر قرار گیرد.
کندرومالاسی پاتلا
روش تابش فشاری: 3 بار در هفته مجموعا 10 تا 12 جلسه، در هر جلسه 30ژول برای هر مفصل که اگر بخواهیم از 4 نقطه بتابانیم،هر نقطه 5/7 ژول واگر بخواهیم از 6 نقطه بتابانیم هر نقطه 5 ژول تابانده میشود.
تاندینیت و یا تنوواژینیت سطحی
روش: فشاری هم روی بورساها وتاندونها و هم روی مناطق دردناک. مدت جلسات: از 12 تا 24 جلسه، دوز آن 4 تا 8 ژول.
پوکی استخوان
بدلیل کاهش قابل توجه استخوان در مهرهها، انتهای استخوانهای دراز و لگن باید این مناطق تحت تابش قرار گیرند. نکته: در زنان، بیشتر استخوانهای ترابکولار و آن هم پس از یائسگی، دچار پوکی استخوان میشود پس باید این نقاط تحت تابش قرا گیرند. تابش در مناطق پاتولوژیک هیچ اثری ندارد. روش فشاری، 2 بار در هر هفته، 3 تا 4 ژول برای هر نقطه، روی عضلات پاراورتبرال تابیده شود، حداکثر دوز در یک جلسه کمتر از 50 ژول باشد.
بیماری برگر
روش فشاری تا حدی که درد ایجاد نکند. دوز آن 2 تا 3 ژول، ابتدا 4 تا 5 بار در هفته، و پس از کاهش علایم 3 بار در هفته
موارد منع کاربرد لیزرهای کم توان
- نواحی حساس پوست
- نواحی خونریزی دهنده
- ضایعات بدخیم
- فونتانل باز در کودکان
- شکم در خاهای باردار
- اطراف وروی قلب
- روی عصب واگ
- ریشه های سمپاتیک عصب دهنده به قلب
- غدد موضعی یا اندوکرین ماند تیرویید، بیضه ها و....
- اطراف و روی کره چشم
- صفحات رشد در کودکان
نویسنده :کتاب جامع درد