آرتروز شایع ترین بیماری التهابی پیشرونده مفاصل است که با افزایش سن انسان و در اثر واکنش های بیوشیمیایی و بیومکانیکی سبب تخریب غضروف بین استخوان های مفاصل و در نتیجه آسیب استخوان ها می شود . این بیماری در نواحی زانو ، لگن و ستون مهره ها شایع تر از دیگرمفاصل بدن می باشد. در این راستا ، طب مداخله ای با استفاده از گاز ازون ، رادیو فرکوئنسی و تکنیک PRP می تواند موجب ترمیم بافت و کاهش التهاب محل گردد. تزریق گاز ازون در نقاط خاص و از پیش تعیین شده مفاصل در گیر ، فرایند بازسازی غضروف مفصل تخریب شده را، موجب می شود.

علایم ارتروز :

1) درد پیشرونده در ناحیه  مفصل درگیر

2)خشکی مفاصل و درد هنگام شروع حرکت بعد از استراحت و بی حرکتی

3) التهاب تاندون ها و اجزای مفصلی

4) کاهش دامنه حرکات مفصل و ضعف عضلات اطراف ان به علت کاهش تحرک

5) تغییر شکل در مفصل مبتلا به ارتروز

6)در بعضی موارد تجمع مایع بین مفصلی

عوامل ایجاد ارتروز : 

بالا رفتن سن و پیری ارتروز از سن 40 سالگی به بعد شروع و در  سن 70 سالگی بیشتر افراد دچار ان می شوند .

عوامل ژنتیکی

چاقی ، افزایش فشار  وارد بر مفاصل

مشاغل سخت و فعالیت و استفاده مداوم از مفاصل (مشاغل ساختمانی و ورزشکاران حرفه ای)

ورزش نکردن و ضعف عضلات

ضربه ها و پیچ خوردگی های  مفصلی

عفونت محل مفصل

تغذیه . کمبود ویتامین هایی همچون  C.E.D

یائسگی

ارتروز در زنان شایع تر از مردان است .

درمان

ارتروز با بالا رفتن سن تشدید می شود . در صورت عدم توجه به ان سال به سال بر شدت درد و علایم بیماری افزوده می شود .

درمان های دارویی

استفاده از مسکن ها و دارو های ضد التهاب زیر نظر پزشک جهت کاهش درد (استامینوفن - ایبوپروفن - ناپروکسین)

استفاده مکرر و طولانی  از داروهای بدون نظر پزشک سبب بیماری های گوارشی ، کلیوی و کبدی خواهد شد .

تغذیه مناسب جهت تامین ویتامین ها و مواد عالی مورد نیاز بدن و جلوگیری از ضعف ناشی از مواد غذایی

کاهش وزن بدن در صورت چاقی

فشار نیاوردن به مفصل درگیر و استفاده کم تر از ان در جهت حرکت و برداشتن اجسام

پیاده روی و ورزش های سبک تا جایی که موجب درد نشوند برای تقویت عضلات

گرم نگه داشتن

استفاده از وسایل کمکی  و نگه دارنده مانند زانوبند با نظر پزشک

تعویض مفصل درگیر با صلاحدید پزشک جراح

افزایش بیماریهای مزمن و نیز وجود بیماری هایی که درمان قطعی ندارند، سبب معرفی و گسترش دسته جدیدی از درمان ها از جمله ژن درمانی ، استفاده از سلول های بنیادی و پلاسمای غنی از پلاکت شده است . اساس کاربرد این درمان ها استفاده از توان بیولوژیک بدن در پاسخ به آسیب ها و اختلالات موجود است .در حال حاضر استفاده از این روش بیشتر در مورد دردهای مزمن ، آرتروز مفاصل ، آسیب های رباط شانه ، التهاب فاسیای کف پا و خار پاشنه و برخی دیگر از دردهایی که به درمان های معمول و مرسوم پاسخ نداده اند ، شایع است .

درد زانو به علت آرتروز یافته بسیار شایعی در کلینیک های ارتوپدی است . بسیاری از بیماران با استراحت و یا مصرف دارو های ضد التهاب از این درد رهایی می یابند . گاهی اوقات یک تزریق کورتون می تواند در تسکین درد کمک کند . اما این دارو ها برای همه بی خطر نیستند و دارای عوارض جانبی بالقوه ای می باشند . اگر این نوع درمان های محافظه کارانه جواب نمی دهند و درد شما همچنان ادامه دارد . درمان با پی ار پی PRP(درمان با پلاسمای غنی از پلاکت ) ممکن است گزینه درمانی موثر برای شما باشد .

 از دیدگاه تاریخی ، پی آ ر پی PRPبه طور گسترده ای در دندانپزشکی با موفقیت مورد استفاده قرار گرفته است . با این حال ، استفاده از آن امروز به میزان زیادی در پزشکی ورزشی و شرایط مختلف ارتوپدی  افزایش یافته است . برخی از مطالعات انجام شده ، کار پی آر پی PRPدر تسکین درد مفصل زانوی دچار التهاب را به اثبات رسانده است . در  حال حاضر مطالعات زیادی در حال انجام است که در آن تعداد زیادی از بیماران مبتلا به آرتروز زانو وجود دارند ، اما پزشکان در حال حاضرهمزمان درمان بیماران مبتلا را با روش PRP برای تسکین  درد ناشی از آرتروز زانو انجام می دهند .

پی آر پی PRPدارای فاکتور های رشدی به فرم پروتئین است که در روند طبیعی التیام ایفای نقش می کنند . بنابراین تزریق فاکتور های رشد تغلیظ شده به محل آسیب می تواند منجر به رشد سلول های جدید و بهبود زخم می شود .

ابتدا حدود 20- 40 سی سی از خون شما گرفته  می شود . این کار بسیار شبیه  به دادن یک آزمایش خون معمولی است . خون جمع اوری شده شما در داخل یک لوله که حاوی ژل پی آر پی ست ریخته می شود . سپس  لوله ، در دستگاهی به نام سانتریفیوژ قرار می گیرد و در 2 مرحله حدود 10 دقیقه چرخانده می شود . نیروی گریز از مرکز دستگاه اجزای خون شما را از هم جدا می کند . پلاکت های تغلیظ شده هم از بقیه خون جدا می شوند . حالا PRPکه شامل عوامل رشد فراوان و سلول های بنیادی است ، آماده استفاده می باشد . در مرحله آخر پی آر پی PRPبه ناحیه مورد نظر تزریق می گردد .

این فرایند چند دقیقه به طول می انجامد . اما در واقع غلظت پلاکت را تا 5 برابر نسبت به خون طبیعی شما افزایش می دهد . قبل از تزریق ، ناحیه ممکن است نیاز به بی حسی داشته  باشد چون  تزریق پی آر پی PRPتنها کمی ناخوشایند است .

شما ممکن است کمی درد را تا 3-5 روز پس از تزریق تجربه کنید این  درد خفیف طبیعی است و نشانه این است که پی آ رپی PRPروند های ترمیم طبیعی را شروع کرده است .

پس از عمل :

دارو های ضد التهابی ( مانند ایبوبروفن و دیکلوفناک ) نباسد به مدت چهار تا شش هفته پس از عمل مصرف نشوند ، چون هدف از درمان ، تنظیم پاسخ التهابی برای کمک به ترمیم است . اگر درد وجود داشته باشد ، منطقه را می توان سه تا چهار بار در روز به مدت 15تا 20 دقیقه سرد نمود .

هر چند پی آر پی PRPهنوز تکنیک نوپایی ست ، ولی بسیاری از بیماران در سراسر جهان با آن درمان شده اند و نشان داده است که بهبود قابل توجهی در درد و توانایی انجام حرکات را  در زندگی روزمره ایجاد می کند .

ایمنی

پی آر پی PRPفوق العاده بی خطر است و عوارض آن بسیار نادر می باشد . از آنجا در این روش از خون خود فرد استفاده می شود ، خطر انتقال عفونت یا واکنش های حساسیتی (آلرژیک ) ندارد.

نکته :

مراجعه کنندگان محترم لطفا برای انجام PRPو تزریق سلول های بنیادی حاوی فاکتور رشد و سلو لهای بنیادی بیمار به نکات زیر توجه فرمایید .

1) عدم استفاده از دارو های کورتون دا ر- تزریق داخل مفصلی کورتن دار حداقل  از سه ماه قبل

2) قطع دارو های آسپرین و دارو های ضد التهابی مانند بروفن ، ژلوفن ، دیکلوفناک ، سلکسیب ، ملوکسیب و ..... از یک هفته قبل

 نکته :

-  عدم استفاده از دارو های ذکر شده حداقل یک هفته قبل از انجام پروسیجر

-  انجام مستمر ورزش های تقویت عضلات در بین مراحل

-  کاهش وزن